Przekredytowanie to pojęcie, które nie jest jeszcze powszechnie znane, ale z roku na rok zaczyna zyskiwać na znaczeniu. Coraz więcej Polaków ma problem z nadmiernym zadłużeniem, w związku z czym warto poszerzyć swoją wiedzę na ten temat. Co to przekredytowanie, dlaczego jest takie groźne i jak sobie z nim poradzić?

Czym jest przekredytowanie?

Najczęściej udzielana odpowiedź na pytanie, co to przekredytowanie, definiuje je jako sytuację, w której suma miesięcznych rat dłużnika przekracza połowę jego zarobków netto.

Jeśli więc na przykład ktoś zarabia 4000 złotych, ale po zsumowaniu kredytów i pożyczek co miesiąc musi przeznaczać na spłatę zadłużenia ponad 2000 złotych, można mówić o przekredytowaniu. 

Czy przekredytowanie kredytu hipotecznego jest możliwe?

Przekredytowanie może dotyczyć różnego typu zobowiązań, w tym kredytów hipotecznych. Kredyty mieszkaniowe niekiedy znacząco się do niego przyczyniają, z uwagi na ich duże kwoty i ryzyko związane ze zmiennymi stopami procentowymi (w przypadku wielu kredytobiorców — istnieje jednak także możliwość zaciągnięcia kredytu z oprocentowaniem stałym).

Ustalając ratę kredytu hipotecznego, dłużnicy zwykle dbają o to, aby była ona w pełni w zasięgu ich możliwości finansowych, najlepiej z pewnym zapasem. Jednak w sytuacji, gdy w przeciągu kilku miesięcy czy roku gwałtownie rosną stopy procentowe, a wraz z nimi rata, nawet o kilka tysięcy złotych, stosunek długu do zarobków zacznie prezentować się znacznie mniej optymistycznie. Przekredytowanie kredytu hipotecznego jest więc realnym zagrożeniem.

Kto może mieć problem z przekredytowaniem?

Problemy z przekredytowaniem stają się coraz częściej spotykane. Mogą dotknąć praktycznie każdego — nawet osoby, które w momencie zaciągania posiadanych zobowiązań finansowych znajdowały się w dobrej sytuacji. Czy to z uwagi na zmiany w życiu osobistym, czy trudności dotykające całej populacji, takie jak inflacja i masowe zwolnienia w wielu branżach.

Niektórzy dłużnicy, widząc zbliżający się termin płatności rat (lub całości zobowiązania w przypadku pożyczek krótkoterminowych, czyli tak zwanych chwilówek), decydują się na zaciąganie kolejnych zobowiązań na spłatę poprzednich. Łatwo w ten sposób wpaść w spiralę długów i przyspieszyć proces przekredytowania. 

Każda kolejna chwilówka będzie bowiem powiększała łączne zadłużenie, jednocześnie cały czas utrzymując pożyczkobiorcę w stresie, z uwagi na brak możliwości spłaty całej kwoty w krótkim terminie. Warto być tego świadomym i uniknąć wpadnięcia w pętlę zadłużenia, a zamiast tego podjąć inne, skuteczniejsze i bezpieczniejsze kroki w kierunku wyjścia z przekredytowania, które zostaną omówione w dalszej części tego artykułu.

Jak dochodzi do przekredytowania?

Chociaż próg przekredytowania przyjmuje się na wysokości połowy wynagrodzenia netto, to w praktyce każda sytuacja może być inna. Wiele osób nie posiada bowiem całkowicie stabilnego źródła dochodu, na przykład prowadzi własną firmę lub rozlicza się na zasadzie prowizji, w związku z czym zarobki różnią się w poszczególnych miesiącach. Koszty utrzymania również bywają bardzo różnorodne, choćby w zależności od lokalizacji.

Przekredytowanie może być skutkiem właśnie wahania zarobków (i wahania wspomnianych już stóp procentowych), ale także wielu sytuacji losowych. Utrata pracy z powodów niezależnych od pracownika (np. kryzys w branży), choroba, konieczność opieki nad znajdującym się w ciężkim stanie członkiem rodziny — możliwości jest bardzo wiele. W takich przypadkach wzrastają koszty, a spada wynagrodzenie, co szybko znacząco zmienia stosunek zarobków netto do rat zobowiązań.

Najważniejsze skutki przekredytowania

Przekredytowanie może mieć bardzo różnorodne skutki, zarówno stosunkowo mało dolegliwe, jak i niezwykle poważne. W pierwszej kolejności zbyt duże zadłużenie w porównaniu do dochodów może oznaczać konieczność rezygnacji z rozrywek i innych opcjonalnych wydatków.

Kiedy sytuacja się pogorszy, pojawi się problem z regulowaniem zadłużeń na czas. To z kolei przyczyni się do naliczania odsetek za opóźnienie (a także dodatkowych opłat związanych z windykacją) i negatywnych wpisów w BIK-u.

Na dłuższą metę przekredytowanie może także oznaczać pojawienie się danej osoby na listach dłużników (co może utrudnić nie tylko zaciągnięcie nowych kredytów i pożyczek, ale nawet np. podpisanie umowy o abonament telefoniczny lub internetowy). W przypadku, gdy opóźnienie w spłacie będzie się przydłużać i nie uda się wypracować porozumienia, jest także duże prawdopodobieństwo wstąpienia wierzyciela na drogę sądową. 

Ta z kolei kończy się egzekucją komorniczą. W przypadku przekredytowania kredytu hipotecznego pojawia się nawet ryzyko zajęcia nieruchomości, chociaż każdy przypadek jest inny i wiele zależy także m.in. od wysokości zadłużenia i możliwości finansowych dłużnika.

Przekredytowanie a zdolność kredytowa

Nie bez powodu we wnioskach o kredyty i pożyczki znajdziemy zarówno pytania o dochody, jak i koszty utrzymania oraz sumę miesięcznych rat wszystkich spłacanych obecnie zobowiązań (kredytów i pożyczek, w tym pozabankowych). Bank wykorzysta te dane do obliczenia zdolności kredytowej, a więc oceny, czy wnioskującego stać na terminową spłatę długu. Tymczasem przekredytowanie jest sygnałem, że budżet potencjalnego kredytobiorcy może nie wytrzymać kolejnego zobowiązania, nawet jeśli dotychczas był on wzorowym klientem.

W związku z tym również w przypadku osób, którym aktualnie przekredytowanie kredytami, pożyczkami i innymi produktami nie sprawia problemów natury finansowej, może się ono prędzej czy później dać we znaki. Na przykład w momencie, w którym pojawi się konieczność zaciągnięcia większego zobowiązania (kredytu hipotecznego, samochodowego). Wtedy też może okazać się konieczna spłata części zadłużenia w celu podwyższenia zdolności kredytowej.

Czy przekredytowanie jest niebezpieczne?

Jak wyraźnie wskazują opisane powyżej potencjalne skutki przekredytowania, w najlepszym przypadku może ono być uciążliwe, a w najgorszym — być przyczyną życiowej tragedii, w tym nawet utraty domu. 

Podjęcie decyzji o zaciągnięciu kolejnego zobowiązania finansowego powinno być w związku z tym zawsze poprzedzone dokładną weryfikacją swoich możliwości finansowych, tak, aby nie przekroczyć progu nadmiernego zadłużenia. 

Jak wyjść z przekredytowania?

W oczach dłużników przekredytowanie oznacza często sytuację bez wyjścia, w rzeczywistości jednak może się okazać, że to tylko pozory i jest szansa na wyjście z pętli zadłużenia. Najlepiej jednak nie zwlekać, ponieważ sytuacja będzie z każdym dniem się pogarszać. Im szybciej poszuka się korzystnego rozwiązania, tym większe prawdopodobieństwo, że uda się pozytywnie rozstrzygnąć sprawę.

To, jakie dokładnie rozwiązanie będzie najlepsze, w dużej mierze zależy od okoliczności. Dostępne opcje mogą obejmować między innymi restrukturyzację zadłużenia, zmiany w domowych finansach (np. dodatkowe oszczędności), a także konsolidację zobowiązań. W szczególnie trudnych przypadkach, gdy przekredytowanie obniżyło zdolność kredytową do stopnia utrudniającego przeprowadzenie konsolidacji, przydatny okazuje się kredyt oddłużeniowy.

Przekredytowanie — podsumowanie

Nie należy lekceważyć problemu przekredytowania, jako że może on działać niczym kula śnieżna — zaczynać od niewielkiego rozmiaru, a następnie, jeśli nie powstrzyma się go na czas, przerodzić się w ciężką sytuację, z której trudno się wydostać. Szczególnie jeśli działa się samodzielnie, pod wpływem nerwów i silnych emocji.

W związku z tym niezależnie od tego, na jakim etapie znajduje się dłużnik, zawsze warto sięgnąć po profesjonalną pomoc. Wiedza i doświadczenie specjalistów w pomaganiu klientom indywidualnym i firmom w wyjściu z tarapatów finansowych przekłada się na sprawne, szybkie i bezstresowe załatwienie sprawy.

Doradcy zawsze najpierw dokładnie analizują okoliczności, w których znalazł się klient, a następnie weryfikują dostępne ścieżki i pomagają wybrać tę właściwą. Zapewniają także wsparcie w załatwieniu wszelkich formalności związanych z oddłużaniem, konsolidacją lub inną metodą wyjścia z przekredytowania.

Debet na koncie to przydatne narzędzie, które warto znać, nawet jeśli aktualnie nie ma się potrzeby z niego korzystać. Nie bez powodu cieszy się wśród Polaków sporą popularnością. W takim razie, co to jest debet na koncie i jak on właściwie działa? Czy jest opłacalny i jakie wiąże się z nim ryzyko?

Co to jest debet na koncie?

Najprościej wyjaśnić, co to debet na koncie, można wskazując, że oznacza on możliwość posiadania ujemnego salda na rachunku bankowym (do pewnego, ustalonego z góry limitu, wynoszącego zwykle kilka tysięcy złotych). Nie należy mylić go z kredytem odnawialnym, który co prawda na pozór wygląda podobnie, ale jest bardziej złożony i zwykle opiewa na znacznie większe kwoty.

Nie jest nigdy dorozumiany — musi być zawarte porozumienie, w którym klient zgadza się na jego uruchomienie. Jednocześnie zdarzają się sytuacje, w których powstaje tak zwany niedozwolony debet na koncie, czyli ujemne saldo na rachunku pozbawionym debetu. Może mieć miejsce, gdy na przykład bank będzie chciał ściągnąć z konta opłatę za korzystanie z karty, ale nie będzie na nim wystarczających środków. 

To do klienta należy decyzja, czy w ogóle będzie korzystał z przyznanego limitu, czy też nie użyje go wcale. Jest to więc elastyczne rozwiązanie, które sprawdzi się w wielu okolicznościach. Trzeba jednak mieć na uwadze, że niektóre instytucje mogą naliczać opłatę za niewykorzystany limit (podobnie, jak za jego zwiększenie czy restrukturyzację zadłużenia).

Jak działa debet na koncie?

Wyjaśniliśmy już, co to znaczy debet na koncie, ale jak wygląda korzystanie z niego w praktyce? To proste. Jeśli mamy uruchomiony debet, to gdy próbujemy dokonać jakiejś transakcji, dla której nie mamy wystarczającej ilości własnych środków na koncie, różnica zostanie pokryta właśnie z debetu. 

Przykładowo, jeśli chcemy przelać komuś 2000 złotych, ale mamy tylko 1500, dzięki debetowi transakcja zostanie zakończona powodzeniem, a stan konta będzie po niej wynosił -500 złotych. Z reguły nie ma możliwości podwójnego czerpania z debetu, nawet jeśli jest wyższy niż realnie wydana suma (np. mamy przyznany debet 3000 złotych, a wykorzystaliśmy 500), więc minusowe saldo trzeba najpierw całkowicie spłacić, zanim będzie można ponownie go użyć.

Jak zrobić debet na koncie?

Na pytanie, jak zrobić debet na koncie można odpowiedzieć dwojako. Jest to bowiem płatna usługa (chociaż niekiedy w ramach promocji przez pewien czas lub dla niektórych typów kont, na przykład kont dla młodych, opłata bywa przez banki znoszona), która wymaga uruchomienia dla danego rachunku.

Pierwszy sposób na to, jak ustawić debet na koncie, dotyczy istniejących rachunków. W zależności od zasad panujących w danym banku uruchomienie możliwości korzystania z ujemnego salda może wymagać złożenia wniosku przez aplikację mobilną, portal transakcyjny lub osobiście w placówce danej instytucji.

Natomiast nowi klienci niektórych banków mogą natomiast założyć konto z debetem na start, czyli rachunek bankowy, dla którego debet jest uruchamiany od razu, bez konieczności składania wniosków w późniejszym terminie.

Kiedy można zrobić debet na koncie?

Jak wspomniano, czytając o tym, na czym polega debet na koncie, można dostrzec pewne podobieństwa do kredytu odnawialnego. Jak łatwo się domyślić, tak, jak w przypadku innych produktów finansowych, bank nie przyznaje debetu bezwarunkowo. Żeby go otrzymać, trzeba spełnić pewne wymagania.

W takim razie, kiedy można zrobić debet na koncie? Z reguły przede wszystkim konieczne jest, aby na dany rachunek regularnie wpływały środki. To właśnie na wysokości wpływów na konto bank będzie się opierać, ustalając wysokość debetu. Oprócz tego instytucja może zweryfikować m.in. historię kredytową wnioskującego w BIK-u i sprawdzić, czy nie widnieje on na żadnej liście dłużników. 

Chociaż na pierwszy rzut oka brzmi to skomplikowanie, to w praktyce z uwagi na niskie kwoty debetu banki w dużej mierze zautomatyzowały procesy jego udzielania. W związku z tym w praktyce uruchomienie debetu na koncie jest z reguły szybkie i bezproblemowe.

Okazjonalnie pojawiają się także wymagania związane ze stażem. Przykładowo, może być konieczne, aby klient prowadził dany rachunek od co najmniej kilku lub kilkunastu miesięcy, ewentualnie spłacał od dłuższego czasu jakiś kredyt w danym banku.

Jak spłacić debet na koncie?

Klienci banków nie muszą specjalnie zastanawiać się nad tym, jak spłacić debet na koncie, ponieważ nie jest to skomplikowany proces. Nie trzeba wykonywać przelewów na określony rachunek kredytowy, jak w przypadku tradycyjnych kredytów i pożyczek. 

Spłata debetu na koncie odbywa się z wpływów na dany rachunek. Jeśli więc aktualnie saldo rachunku wynosi -500 złotych, a wpłynie na nie przelew z wynagrodzeniem za pacę w kwocie 3000 złotych, debet automatycznie zostanie spłacony, a właściciel konta będzie miał do dyspozycji 2500 złotych. Taka sama reguła obowiązuje w przypadku wpłat w bankomatach czy innych wpływów na konto.

Czy komornik może zająć debet na koncie?

Pytanie, czy komornik może zająć debet na koncie (już istniejący, z uwagi na zawarcie przez właściciela konta odpowiedniej umowy z bankiem), budzi sporo kontrowersji. W pierwszej kolejności warto zauważyć, że komornik działa na zlecenie wierzyciela — jeśli więc ten nakaże mu zajęcia określonych środków, dokona tego. Wyjątkiem może tu być sytuacja, w której należą one do katalogu środków wolnych od zajęcia, np. są to świadczenia rodzinne i wychowawcze.

Jeśli więc wierzyciel nakaże komornikowi zajęcie wierzytelności z tytułu umowy o debet, faktycznie może do tego dojść, chociaż istnieją sprzeczne opinie na temat legalności takiego działania i nie jest to często spotykana sytuacja. Nie należy jednak mylić takiego zajęcia z zajęciem środków z rachunku bankowego — w jego ramach do komornika powinna trafić jedynie kwota faktycznie znajdująca się na danym rachunku. 

Jak korzystać z debetu na koncie, żeby nie wpaść w długi?

Wiedzieć, czym jest debet na koncie, jak go zrobić i jak działa to jedno, ale jest jeszcze jedna ważna kwestia, o której nie można zapominać. Mianowicie, jak korzystać z debetu na koncie, aby nie pogorszyć swojej sytuacji finansowej? 

Przede wszystkim, warto dokładnie i na bieżąco obserwować stan swojego konta, aby przypadkiem nie wykonać transakcji, która doprowadzi do wykorzystania większej części debetu, niż będzie się w stanie spłacić. W przeciwnym wypadku może się zdarzyć, że będzie się nam błędnie wydawało, że mamy jeszcze własne środki, dokonamy transakcji, a następnie będziemy zadawać sobie pytanie „dlaczego mam debet na koncie?”.

Planując wykorzystanie debetu, trzeba także mieć na uwadze, kiedy będzie się posiadało środki pozwalające spłacić powstałe zobowiązanie. Za każdy dzień, gdy saldo pozostaje ujemne, naliczane będą odsetki, nierzadko dotkliwe. Z debetu opłaca się korzystać więc przede wszystkim wtedy, gdy wiemy, że w krótkim czasie będziemy w stanie przywrócić saldo do stanu dodatniego.

Niektóre banki oferują dla debetu na koncie, nazywanego także limitem w koncie osobistym, okres bezodsetkowy, a więc konstrukcję znaną choćby z kart kredytowych. W takiej sytuacji, jeśli uregulujemy pożyczoną kwotę w wyznaczonym czasie, nie zapłacimy odsetek od wykorzystanej kwoty.

Czy warto używać debetu na koncie?

Debet na koncie nie jest niczym złym czy niebezpiecznym. Przeciwnie — niejednokrotnie może okazać się przydatny, na przykład w przypadku, gdy niedługo przed wypłatą wynagrodzenia pojawi się niecierpiący zwłoki wydatek. Pod warunkiem że będzie spłacany odpowiednio szybko, to dobry sposób na uzyskanie potrzebnych środków bez zbędnego oczekiwania i formalności.

Wracając do kwestii tego, co to jest debet na koncie, można dodać, iż stanowi on poniekąd poduszkę finansową dla posiadacza danego rachunku. Nie daje co prawda tak dużych możliwości, jak kredyt odnawialny, choćby z uwagi na swoją niewielką (zazwyczaj — zdarzają się wyjątki od tej reguły) sumę, ale bywa nieoceniony.

Trzeba jednak uważać, aby nie korzystać z niego w momencie, w którym wie się, że pojawią się problemy z szybką spłatą, ponieważ debet z reguły charakteryzuje się stosunkowo wysokim oprocentowaniem.

Ustna umowa pożyczki cieszy się dużą popularnością, szczególnie w przypadku pożyczek prywatnych, najczęściej zawieranych przez członków rodziny i przyjaciół. Wiąże się z nią jednak wiele konsekwencji, których nie wszyscy są świadomi, może też prowadzić do licznych konfliktów. W takim razie, czy taka umowa w ogóle jest wiążąca, a jeśli tak, to co grozi za jej niedotrzymanie?

Umowa ustna pożyczki — czy jest wiążąca?

Polski Kodeks Cywilny przewiduje wiele form zawarcia umowy (między innymi dokumentową, zwykłą pisemną, akt notarialny). W przypadku niektórych typów umów, na przykład sprzedaży nieruchomości czy pożyczki, w przepisach wskazana jest konkretna forma, która powinna być zachowana. 

W związku z tym pojawiają się pytania, czy umowa ustna jest wiążąca, gdy wymagana była na przykład dokumentowa, czy też należy traktować ją jako niezawartą. Gdy ustawa wymaga formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej, domyślnym skutkiem niespełnienia tego warunku jest brak możliwości skorzystania z dowodów z zeznań stron i świadków (tzw. forma ad probationem). 

Wyjątkiem jest sytuacja, w której wyraźnie wskazane jest, że niedochowanie którejś z tych form będzie wiązało się z nieważnością umowy. Jeśli chodzi konkretnie o ustną umowę pożyczki, to zgodnie z art. 720. § 2 Kodeksu Cywilnego, „umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej”. 

Przez formę dokumentową nie należy rozumieć tylko fizycznej kartki z nadrukowaną lub napisaną treścią umowy. Obejmuje ona także m.in. SMS-y czy e-maile — kluczowe jest, aby umowa została trwale zapisana w taki sposób, aby można było ją później ponownie odtworzyć i przeczytać.

Ustna umowa pożyczki — jak ją zawrzeć?

Dla poszczególnych umów wyróżnia się odmienne essentialia negotii, czyli niezbędne składniki treści czynności cywilnoprawnej, na podstawie których można określić jej typ. 

W przypadku umowy pożyczki Kodeks Cywilny wskazuje na konieczność zasygnalizowania przeniesienia przez dającego na własność biorącego określonej ilości pieniędzy (albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku), a także zobowiązania biorącego do ich zwrotu. Dzięki temu umowa ustna pożyczki nie może zostać pomylona np. z umową darowizny, w przypadku której nie ma potrzeby zwrotu przekazanej sumy. 

W praktyce nie trzeba oczywiście używać tak profesjonalnego języka. Wystarczy, aby można było zrozumieć intencje stron, a więc zawrzeć pożyczkę ustną można w krótkiej rozmowie, w której na przykład jedna strona pyta „pożyczysz mi 2000 złotych na miesiąc?”, a druga odpowiada „tak” i przekazuje wskazaną kwotę.

Co istotne, ani kwestia terminu spłaty pożyczki, ani jej oprocentowania nie należy do niezbędnych składników umowy. W sytuacji, gdy tych kwestii nie uzgodniono, obowiązują związane z nimi przepisy ustawy.

Jak udowodnić ustną umowę pożyczki?

W przypadku, gdy strony umowy znajdą się w konflikcie, np. odnośnie do kosztów pożyczki ustnej, w pierwszej kolejności powód, jako wywodzący z tego faktu skutki prawne, będzie musiał udowodnić, że umowa faktycznie została zwarta na określonych warunkach.

Jak wspomniano, przy ustnej umowie pożyczki na kwotę powyżej 1000 złotych będzie to utrudnione. Jeśli nie zachodzi któryś z wyjątków dla formy ad probationem, nie będzie możliwości przeprowadzenia dowodu ze świadków ani zeznań stron.

Wyjątki obejmują przede wszystkim sytuacje, w których:

• obie strony zgadzają się na przeprowadzanie dowodów ze świadków i zeznań (co jest mało prawdopodobne — zwykle byłoby to niekorzystne dla pozwanego)
• umowę zawarł przedsiębiorca z konsumentem (co również rzadko się zdarza — umowy ustne zawierają z reguły osoby fizyczne).

W takim razie, jak udowodnić ustną umowę pożyczki? Jest jeszcze jeden ważny wyjątek, który niekiedy może okazać się na wagę złota. Wspomniane dowody można przeprowadzić, jeśli fakt zawarcia umowy jest uprawdopodobniony dokumentem. Ponownie, nie chodzi tu koniecznie o dokument papierowy, ale także choćby wiadomość w internetowym komunikatorze. 

Na przykład może to być SMS, w którym dający pożyczkę przypomina o terminie zwrotu, a biorący potwierdza, że o nim pamięta i się do niego zastosuje. Przydatny może okazać się także dowód przelewu, zwłaszcza jeśli w tytule wskazano, że chodzi o pożyczkę (stąd też lepiej udzielać pożyczek w ten sposób, a nie gotówkowo).

Takie poszlaki, wraz z zeznaniami stron i świadków, mogą wystarczyć, aby udało się właściwie rozstrzygnąć sprawę.

Co grozi za niedotrzymanie umowy ustnej?

Niedotrzymanie jakiejkolwiek umowy może wiązać się z konsekwencjami na gruncie prawa cywilnego, po skierowaniu przez wierzyciela sprawy do sądu. Dokładna odpowiedź na pytanie, co grozi za niedotrzymanie umowy ustnej pożyczki, będzie jednak zależała od stanu faktycznego w danej sprawie.

Przede wszystkim sąd, jeśli przedstawione zostaną odpowiednie dowody, może potwierdzić istnienie długu z umowy ustnej i opóźnienie dłużnika w jego spłacie. Po uzyskaniu tytułu wykonawczego pozwoli to wierzycielowi na skierowanie się do komornika i rozpoczęcie procesu egzekucji. 

W efekcie może dojść m.in. do zajęcia części wynagrodzenia dłużnika, środków na jego kontach bankowych czy egzekucji z posiadanych ruchomości i nieruchomości. Warto pamiętać, że jeśli nie ustalono wprost wysokości odsetek za opóźnienie lub ich braku, mogą one zostać naliczone według stopy ustawowej. Ponadto w przypadku, gdy zwłoka dłużnika spowodowała u wierzyciela szkodę, może on żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.

Pożyczka ustna — kto i kiedy powinien z niej skorzystać?

Umowa ustna, czy to pożyczki, czy inna, dotyczy głównie stosunków między osobami bliskimi (rodziną, przyjaciółmi). Wiąże się z nią jednak duże ryzyko, zarówno w sytuacji, gdy jedna ze stron będzie chciała uchylić się od spełnienia zobowiązania, jak i w przypadku, kiedy poszczególne strony inaczej zapamiętają któryś z uzgodnionych warunków.

W związku z tym pożyczka ustna to dobre rozwiązanie jedynie w przypadku drobnych kwot, kiedy to mniej prawdopodobne jest, że zaistnieje jakiś konflikt między wierzycielem a dłużnikiem (stąd też wymóg formy dokumentowej pojawia się w przypadku pożyczek powyżej kwoty 1000 złotych).

Przy pożyczaniu większych sum znacznie lepszym wyjściem jest forma dokumentowa. Nie trzeba tworzyć długich, skomplikowanych, pisemnych umów wykorzystujących język prawniczy. Już krótkie wymienienie i potwierdzenie warunków umowy w e-mailu czy SMS-ie może okazać się na wagę złota. Największe kontrowersje mogą budzić kwestie kwoty pożyczki, a także takich teoretycznie niewymaganych, ale ważnych aspektów, jak oprocentowanie i termin spłaty (a w przypadku pożyczek na czas nieokreślony — okresu wypowiedzenia).

Dzięki temu w razie jakichkolwiek problemów nie będzie trzeba się zastanawiać, jak udowodnić umowę ustną. Często w ten sposób uda się też uniknąć powstawania problemów, jako że strony nie będą musiały polegać na swojej pamięci w razie wątpliwości co do warunków pożyczki, a będą mogły w każdej chwili sprawdzić je, uzyskując dostęp do formy dokumentowej.