Przekredytowanie to pojęcie, które nie jest jeszcze powszechnie znane, ale z roku na rok zaczyna zyskiwać na znaczeniu. Coraz więcej Polaków ma problem z nadmiernym zadłużeniem, w związku z czym warto poszerzyć swoją wiedzę na ten temat. Co to przekredytowanie, dlaczego jest takie groźne i jak sobie z nim poradzić?

Czym jest przekredytowanie?

Najczęściej udzielana odpowiedź na pytanie, co to przekredytowanie, definiuje je jako sytuację, w której suma miesięcznych rat dłużnika przekracza połowę jego zarobków netto.

Jeśli więc na przykład ktoś zarabia 4000 złotych, ale po zsumowaniu kredytów i pożyczek co miesiąc musi przeznaczać na spłatę zadłużenia ponad 2000 złotych, można mówić o przekredytowaniu. 

Czy przekredytowanie kredytu hipotecznego jest możliwe?

Przekredytowanie może dotyczyć różnego typu zobowiązań, w tym kredytów hipotecznych. Kredyty mieszkaniowe niekiedy znacząco się do niego przyczyniają, z uwagi na ich duże kwoty i ryzyko związane ze zmiennymi stopami procentowymi (w przypadku wielu kredytobiorców — istnieje jednak także możliwość zaciągnięcia kredytu z oprocentowaniem stałym).

Ustalając ratę kredytu hipotecznego, dłużnicy zwykle dbają o to, aby była ona w pełni w zasięgu ich możliwości finansowych, najlepiej z pewnym zapasem. Jednak w sytuacji, gdy w przeciągu kilku miesięcy czy roku gwałtownie rosną stopy procentowe, a wraz z nimi rata, nawet o kilka tysięcy złotych, stosunek długu do zarobków zacznie prezentować się znacznie mniej optymistycznie. Przekredytowanie kredytu hipotecznego jest więc realnym zagrożeniem.

Kto może mieć problem z przekredytowaniem?

Problemy z przekredytowaniem stają się coraz częściej spotykane. Mogą dotknąć praktycznie każdego — nawet osoby, które w momencie zaciągania posiadanych zobowiązań finansowych znajdowały się w dobrej sytuacji. Czy to z uwagi na zmiany w życiu osobistym, czy trudności dotykające całej populacji, takie jak inflacja i masowe zwolnienia w wielu branżach.

Niektórzy dłużnicy, widząc zbliżający się termin płatności rat (lub całości zobowiązania w przypadku pożyczek krótkoterminowych, czyli tak zwanych chwilówek), decydują się na zaciąganie kolejnych zobowiązań na spłatę poprzednich. Łatwo w ten sposób wpaść w spiralę długów i przyspieszyć proces przekredytowania. 

Każda kolejna chwilówka będzie bowiem powiększała łączne zadłużenie, jednocześnie cały czas utrzymując pożyczkobiorcę w stresie, z uwagi na brak możliwości spłaty całej kwoty w krótkim terminie. Warto być tego świadomym i uniknąć wpadnięcia w pętlę zadłużenia, a zamiast tego podjąć inne, skuteczniejsze i bezpieczniejsze kroki w kierunku wyjścia z przekredytowania, które zostaną omówione w dalszej części tego artykułu.

Jak dochodzi do przekredytowania?

Chociaż próg przekredytowania przyjmuje się na wysokości połowy wynagrodzenia netto, to w praktyce każda sytuacja może być inna. Wiele osób nie posiada bowiem całkowicie stabilnego źródła dochodu, na przykład prowadzi własną firmę lub rozlicza się na zasadzie prowizji, w związku z czym zarobki różnią się w poszczególnych miesiącach. Koszty utrzymania również bywają bardzo różnorodne, choćby w zależności od lokalizacji.

Przekredytowanie może być skutkiem właśnie wahania zarobków (i wahania wspomnianych już stóp procentowych), ale także wielu sytuacji losowych. Utrata pracy z powodów niezależnych od pracownika (np. kryzys w branży), choroba, konieczność opieki nad znajdującym się w ciężkim stanie członkiem rodziny — możliwości jest bardzo wiele. W takich przypadkach wzrastają koszty, a spada wynagrodzenie, co szybko znacząco zmienia stosunek zarobków netto do rat zobowiązań.

Najważniejsze skutki przekredytowania

Przekredytowanie może mieć bardzo różnorodne skutki, zarówno stosunkowo mało dolegliwe, jak i niezwykle poważne. W pierwszej kolejności zbyt duże zadłużenie w porównaniu do dochodów może oznaczać konieczność rezygnacji z rozrywek i innych opcjonalnych wydatków.

Kiedy sytuacja się pogorszy, pojawi się problem z regulowaniem zadłużeń na czas. To z kolei przyczyni się do naliczania odsetek za opóźnienie (a także dodatkowych opłat związanych z windykacją) i negatywnych wpisów w BIK-u.

Na dłuższą metę przekredytowanie może także oznaczać pojawienie się danej osoby na listach dłużników (co może utrudnić nie tylko zaciągnięcie nowych kredytów i pożyczek, ale nawet np. podpisanie umowy o abonament telefoniczny lub internetowy). W przypadku, gdy opóźnienie w spłacie będzie się przydłużać i nie uda się wypracować porozumienia, jest także duże prawdopodobieństwo wstąpienia wierzyciela na drogę sądową. 

Ta z kolei kończy się egzekucją komorniczą. W przypadku przekredytowania kredytu hipotecznego pojawia się nawet ryzyko zajęcia nieruchomości, chociaż każdy przypadek jest inny i wiele zależy także m.in. od wysokości zadłużenia i możliwości finansowych dłużnika.

Przekredytowanie a zdolność kredytowa

Nie bez powodu we wnioskach o kredyty i pożyczki znajdziemy zarówno pytania o dochody, jak i koszty utrzymania oraz sumę miesięcznych rat wszystkich spłacanych obecnie zobowiązań (kredytów i pożyczek, w tym pozabankowych). Bank wykorzysta te dane do obliczenia zdolności kredytowej, a więc oceny, czy wnioskującego stać na terminową spłatę długu. Tymczasem przekredytowanie jest sygnałem, że budżet potencjalnego kredytobiorcy może nie wytrzymać kolejnego zobowiązania, nawet jeśli dotychczas był on wzorowym klientem.

W związku z tym również w przypadku osób, którym aktualnie przekredytowanie kredytami, pożyczkami i innymi produktami nie sprawia problemów natury finansowej, może się ono prędzej czy później dać we znaki. Na przykład w momencie, w którym pojawi się konieczność zaciągnięcia większego zobowiązania (kredytu hipotecznego, samochodowego). Wtedy też może okazać się konieczna spłata części zadłużenia w celu podwyższenia zdolności kredytowej.

Czy przekredytowanie jest niebezpieczne?

Jak wyraźnie wskazują opisane powyżej potencjalne skutki przekredytowania, w najlepszym przypadku może ono być uciążliwe, a w najgorszym — być przyczyną życiowej tragedii, w tym nawet utraty domu. 

Podjęcie decyzji o zaciągnięciu kolejnego zobowiązania finansowego powinno być w związku z tym zawsze poprzedzone dokładną weryfikacją swoich możliwości finansowych, tak, aby nie przekroczyć progu nadmiernego zadłużenia. 

Jak wyjść z przekredytowania?

W oczach dłużników przekredytowanie oznacza często sytuację bez wyjścia, w rzeczywistości jednak może się okazać, że to tylko pozory i jest szansa na wyjście z pętli zadłużenia. Najlepiej jednak nie zwlekać, ponieważ sytuacja będzie z każdym dniem się pogarszać. Im szybciej poszuka się korzystnego rozwiązania, tym większe prawdopodobieństwo, że uda się pozytywnie rozstrzygnąć sprawę.

To, jakie dokładnie rozwiązanie będzie najlepsze, w dużej mierze zależy od okoliczności. Dostępne opcje mogą obejmować między innymi restrukturyzację zadłużenia, zmiany w domowych finansach (np. dodatkowe oszczędności), a także konsolidację zobowiązań. W szczególnie trudnych przypadkach, gdy przekredytowanie obniżyło zdolność kredytową do stopnia utrudniającego przeprowadzenie konsolidacji, przydatny okazuje się kredyt oddłużeniowy.

Przekredytowanie — podsumowanie

Nie należy lekceważyć problemu przekredytowania, jako że może on działać niczym kula śnieżna — zaczynać od niewielkiego rozmiaru, a następnie, jeśli nie powstrzyma się go na czas, przerodzić się w ciężką sytuację, z której trudno się wydostać. Szczególnie jeśli działa się samodzielnie, pod wpływem nerwów i silnych emocji.

W związku z tym niezależnie od tego, na jakim etapie znajduje się dłużnik, zawsze warto sięgnąć po profesjonalną pomoc. Wiedza i doświadczenie specjalistów w pomaganiu klientom indywidualnym i firmom w wyjściu z tarapatów finansowych przekłada się na sprawne, szybkie i bezstresowe załatwienie sprawy.

Doradcy zawsze najpierw dokładnie analizują okoliczności, w których znalazł się klient, a następnie weryfikują dostępne ścieżki i pomagają wybrać tę właściwą. Zapewniają także wsparcie w załatwieniu wszelkich formalności związanych z oddłużaniem, konsolidacją lub inną metodą wyjścia z przekredytowania.

Debet na koncie to przydatne narzędzie, które warto znać, nawet jeśli aktualnie nie ma się potrzeby z niego korzystać. Nie bez powodu cieszy się wśród Polaków sporą popularnością. W takim razie, co to jest debet na koncie i jak on właściwie działa? Czy jest opłacalny i jakie wiąże się z nim ryzyko?

Co to jest debet na koncie?

Najprościej wyjaśnić, co to debet na koncie, można wskazując, że oznacza on możliwość posiadania ujemnego salda na rachunku bankowym (do pewnego, ustalonego z góry limitu, wynoszącego zwykle kilka tysięcy złotych). Nie należy mylić go z kredytem odnawialnym, który co prawda na pozór wygląda podobnie, ale jest bardziej złożony i zwykle opiewa na znacznie większe kwoty.

Nie jest nigdy dorozumiany — musi być zawarte porozumienie, w którym klient zgadza się na jego uruchomienie. Jednocześnie zdarzają się sytuacje, w których powstaje tak zwany niedozwolony debet na koncie, czyli ujemne saldo na rachunku pozbawionym debetu. Może mieć miejsce, gdy na przykład bank będzie chciał ściągnąć z konta opłatę za korzystanie z karty, ale nie będzie na nim wystarczających środków. 

To do klienta należy decyzja, czy w ogóle będzie korzystał z przyznanego limitu, czy też nie użyje go wcale. Jest to więc elastyczne rozwiązanie, które sprawdzi się w wielu okolicznościach. Trzeba jednak mieć na uwadze, że niektóre instytucje mogą naliczać opłatę za niewykorzystany limit (podobnie, jak za jego zwiększenie czy restrukturyzację zadłużenia).

Jak działa debet na koncie?

Wyjaśniliśmy już, co to znaczy debet na koncie, ale jak wygląda korzystanie z niego w praktyce? To proste. Jeśli mamy uruchomiony debet, to gdy próbujemy dokonać jakiejś transakcji, dla której nie mamy wystarczającej ilości własnych środków na koncie, różnica zostanie pokryta właśnie z debetu. 

Przykładowo, jeśli chcemy przelać komuś 2000 złotych, ale mamy tylko 1500, dzięki debetowi transakcja zostanie zakończona powodzeniem, a stan konta będzie po niej wynosił -500 złotych. Z reguły nie ma możliwości podwójnego czerpania z debetu, nawet jeśli jest wyższy niż realnie wydana suma (np. mamy przyznany debet 3000 złotych, a wykorzystaliśmy 500), więc minusowe saldo trzeba najpierw całkowicie spłacić, zanim będzie można ponownie go użyć.

Jak zrobić debet na koncie?

Na pytanie, jak zrobić debet na koncie można odpowiedzieć dwojako. Jest to bowiem płatna usługa (chociaż niekiedy w ramach promocji przez pewien czas lub dla niektórych typów kont, na przykład kont dla młodych, opłata bywa przez banki znoszona), która wymaga uruchomienia dla danego rachunku.

Pierwszy sposób na to, jak ustawić debet na koncie, dotyczy istniejących rachunków. W zależności od zasad panujących w danym banku uruchomienie możliwości korzystania z ujemnego salda może wymagać złożenia wniosku przez aplikację mobilną, portal transakcyjny lub osobiście w placówce danej instytucji.

Natomiast nowi klienci niektórych banków mogą natomiast założyć konto z debetem na start, czyli rachunek bankowy, dla którego debet jest uruchamiany od razu, bez konieczności składania wniosków w późniejszym terminie.

Kiedy można zrobić debet na koncie?

Jak wspomniano, czytając o tym, na czym polega debet na koncie, można dostrzec pewne podobieństwa do kredytu odnawialnego. Jak łatwo się domyślić, tak, jak w przypadku innych produktów finansowych, bank nie przyznaje debetu bezwarunkowo. Żeby go otrzymać, trzeba spełnić pewne wymagania.

W takim razie, kiedy można zrobić debet na koncie? Z reguły przede wszystkim konieczne jest, aby na dany rachunek regularnie wpływały środki. To właśnie na wysokości wpływów na konto bank będzie się opierać, ustalając wysokość debetu. Oprócz tego instytucja może zweryfikować m.in. historię kredytową wnioskującego w BIK-u i sprawdzić, czy nie widnieje on na żadnej liście dłużników. 

Chociaż na pierwszy rzut oka brzmi to skomplikowanie, to w praktyce z uwagi na niskie kwoty debetu banki w dużej mierze zautomatyzowały procesy jego udzielania. W związku z tym w praktyce uruchomienie debetu na koncie jest z reguły szybkie i bezproblemowe.

Okazjonalnie pojawiają się także wymagania związane ze stażem. Przykładowo, może być konieczne, aby klient prowadził dany rachunek od co najmniej kilku lub kilkunastu miesięcy, ewentualnie spłacał od dłuższego czasu jakiś kredyt w danym banku.

Jak spłacić debet na koncie?

Klienci banków nie muszą specjalnie zastanawiać się nad tym, jak spłacić debet na koncie, ponieważ nie jest to skomplikowany proces. Nie trzeba wykonywać przelewów na określony rachunek kredytowy, jak w przypadku tradycyjnych kredytów i pożyczek. 

Spłata debetu na koncie odbywa się z wpływów na dany rachunek. Jeśli więc aktualnie saldo rachunku wynosi -500 złotych, a wpłynie na nie przelew z wynagrodzeniem za pacę w kwocie 3000 złotych, debet automatycznie zostanie spłacony, a właściciel konta będzie miał do dyspozycji 2500 złotych. Taka sama reguła obowiązuje w przypadku wpłat w bankomatach czy innych wpływów na konto.

Czy komornik może zająć debet na koncie?

Pytanie, czy komornik może zająć debet na koncie (już istniejący, z uwagi na zawarcie przez właściciela konta odpowiedniej umowy z bankiem), budzi sporo kontrowersji. W pierwszej kolejności warto zauważyć, że komornik działa na zlecenie wierzyciela — jeśli więc ten nakaże mu zajęcia określonych środków, dokona tego. Wyjątkiem może tu być sytuacja, w której należą one do katalogu środków wolnych od zajęcia, np. są to świadczenia rodzinne i wychowawcze.

Jeśli więc wierzyciel nakaże komornikowi zajęcie wierzytelności z tytułu umowy o debet, faktycznie może do tego dojść, chociaż istnieją sprzeczne opinie na temat legalności takiego działania i nie jest to często spotykana sytuacja. Nie należy jednak mylić takiego zajęcia z zajęciem środków z rachunku bankowego — w jego ramach do komornika powinna trafić jedynie kwota faktycznie znajdująca się na danym rachunku. 

Jak korzystać z debetu na koncie, żeby nie wpaść w długi?

Wiedzieć, czym jest debet na koncie, jak go zrobić i jak działa to jedno, ale jest jeszcze jedna ważna kwestia, o której nie można zapominać. Mianowicie, jak korzystać z debetu na koncie, aby nie pogorszyć swojej sytuacji finansowej? 

Przede wszystkim, warto dokładnie i na bieżąco obserwować stan swojego konta, aby przypadkiem nie wykonać transakcji, która doprowadzi do wykorzystania większej części debetu, niż będzie się w stanie spłacić. W przeciwnym wypadku może się zdarzyć, że będzie się nam błędnie wydawało, że mamy jeszcze własne środki, dokonamy transakcji, a następnie będziemy zadawać sobie pytanie „dlaczego mam debet na koncie?”.

Planując wykorzystanie debetu, trzeba także mieć na uwadze, kiedy będzie się posiadało środki pozwalające spłacić powstałe zobowiązanie. Za każdy dzień, gdy saldo pozostaje ujemne, naliczane będą odsetki, nierzadko dotkliwe. Z debetu opłaca się korzystać więc przede wszystkim wtedy, gdy wiemy, że w krótkim czasie będziemy w stanie przywrócić saldo do stanu dodatniego.

Niektóre banki oferują dla debetu na koncie, nazywanego także limitem w koncie osobistym, okres bezodsetkowy, a więc konstrukcję znaną choćby z kart kredytowych. W takiej sytuacji, jeśli uregulujemy pożyczoną kwotę w wyznaczonym czasie, nie zapłacimy odsetek od wykorzystanej kwoty.

Czy warto używać debetu na koncie?

Debet na koncie nie jest niczym złym czy niebezpiecznym. Przeciwnie — niejednokrotnie może okazać się przydatny, na przykład w przypadku, gdy niedługo przed wypłatą wynagrodzenia pojawi się niecierpiący zwłoki wydatek. Pod warunkiem że będzie spłacany odpowiednio szybko, to dobry sposób na uzyskanie potrzebnych środków bez zbędnego oczekiwania i formalności.

Wracając do kwestii tego, co to jest debet na koncie, można dodać, iż stanowi on poniekąd poduszkę finansową dla posiadacza danego rachunku. Nie daje co prawda tak dużych możliwości, jak kredyt odnawialny, choćby z uwagi na swoją niewielką (zazwyczaj — zdarzają się wyjątki od tej reguły) sumę, ale bywa nieoceniony.

Trzeba jednak uważać, aby nie korzystać z niego w momencie, w którym wie się, że pojawią się problemy z szybką spłatą, ponieważ debet z reguły charakteryzuje się stosunkowo wysokim oprocentowaniem.

Ustna umowa pożyczki cieszy się dużą popularnością, szczególnie w przypadku pożyczek prywatnych, najczęściej zawieranych przez członków rodziny i przyjaciół. Wiąże się z nią jednak wiele konsekwencji, których nie wszyscy są świadomi, może też prowadzić do licznych konfliktów. W takim razie, czy taka umowa w ogóle jest wiążąca, a jeśli tak, to co grozi za jej niedotrzymanie?

Umowa ustna pożyczki — czy jest wiążąca?

Polski Kodeks Cywilny przewiduje wiele form zawarcia umowy (między innymi dokumentową, zwykłą pisemną, akt notarialny). W przypadku niektórych typów umów, na przykład sprzedaży nieruchomości czy pożyczki, w przepisach wskazana jest konkretna forma, która powinna być zachowana. 

W związku z tym pojawiają się pytania, czy umowa ustna jest wiążąca, gdy wymagana była na przykład dokumentowa, czy też należy traktować ją jako niezawartą. Gdy ustawa wymaga formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej, domyślnym skutkiem niespełnienia tego warunku jest brak możliwości skorzystania z dowodów z zeznań stron i świadków (tzw. forma ad probationem). 

Wyjątkiem jest sytuacja, w której wyraźnie wskazane jest, że niedochowanie którejś z tych form będzie wiązało się z nieważnością umowy. Jeśli chodzi konkretnie o ustną umowę pożyczki, to zgodnie z art. 720. § 2 Kodeksu Cywilnego, „umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej”. 

Przez formę dokumentową nie należy rozumieć tylko fizycznej kartki z nadrukowaną lub napisaną treścią umowy. Obejmuje ona także m.in. SMS-y czy e-maile — kluczowe jest, aby umowa została trwale zapisana w taki sposób, aby można było ją później ponownie odtworzyć i przeczytać.

Ustna umowa pożyczki — jak ją zawrzeć?

Dla poszczególnych umów wyróżnia się odmienne essentialia negotii, czyli niezbędne składniki treści czynności cywilnoprawnej, na podstawie których można określić jej typ. 

W przypadku umowy pożyczki Kodeks Cywilny wskazuje na konieczność zasygnalizowania przeniesienia przez dającego na własność biorącego określonej ilości pieniędzy (albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku), a także zobowiązania biorącego do ich zwrotu. Dzięki temu umowa ustna pożyczki nie może zostać pomylona np. z umową darowizny, w przypadku której nie ma potrzeby zwrotu przekazanej sumy. 

W praktyce nie trzeba oczywiście używać tak profesjonalnego języka. Wystarczy, aby można było zrozumieć intencje stron, a więc zawrzeć pożyczkę ustną można w krótkiej rozmowie, w której na przykład jedna strona pyta „pożyczysz mi 2000 złotych na miesiąc?”, a druga odpowiada „tak” i przekazuje wskazaną kwotę.

Co istotne, ani kwestia terminu spłaty pożyczki, ani jej oprocentowania nie należy do niezbędnych składników umowy. W sytuacji, gdy tych kwestii nie uzgodniono, obowiązują związane z nimi przepisy ustawy.

Jak udowodnić ustną umowę pożyczki?

W przypadku, gdy strony umowy znajdą się w konflikcie, np. odnośnie do kosztów pożyczki ustnej, w pierwszej kolejności powód, jako wywodzący z tego faktu skutki prawne, będzie musiał udowodnić, że umowa faktycznie została zwarta na określonych warunkach.

Jak wspomniano, przy ustnej umowie pożyczki na kwotę powyżej 1000 złotych będzie to utrudnione. Jeśli nie zachodzi któryś z wyjątków dla formy ad probationem, nie będzie możliwości przeprowadzenia dowodu ze świadków ani zeznań stron.

Wyjątki obejmują przede wszystkim sytuacje, w których:

• obie strony zgadzają się na przeprowadzanie dowodów ze świadków i zeznań (co jest mało prawdopodobne — zwykle byłoby to niekorzystne dla pozwanego)
• umowę zawarł przedsiębiorca z konsumentem (co również rzadko się zdarza — umowy ustne zawierają z reguły osoby fizyczne).

W takim razie, jak udowodnić ustną umowę pożyczki? Jest jeszcze jeden ważny wyjątek, który niekiedy może okazać się na wagę złota. Wspomniane dowody można przeprowadzić, jeśli fakt zawarcia umowy jest uprawdopodobniony dokumentem. Ponownie, nie chodzi tu koniecznie o dokument papierowy, ale także choćby wiadomość w internetowym komunikatorze. 

Na przykład może to być SMS, w którym dający pożyczkę przypomina o terminie zwrotu, a biorący potwierdza, że o nim pamięta i się do niego zastosuje. Przydatny może okazać się także dowód przelewu, zwłaszcza jeśli w tytule wskazano, że chodzi o pożyczkę (stąd też lepiej udzielać pożyczek w ten sposób, a nie gotówkowo).

Takie poszlaki, wraz z zeznaniami stron i świadków, mogą wystarczyć, aby udało się właściwie rozstrzygnąć sprawę.

Co grozi za niedotrzymanie umowy ustnej?

Niedotrzymanie jakiejkolwiek umowy może wiązać się z konsekwencjami na gruncie prawa cywilnego, po skierowaniu przez wierzyciela sprawy do sądu. Dokładna odpowiedź na pytanie, co grozi za niedotrzymanie umowy ustnej pożyczki, będzie jednak zależała od stanu faktycznego w danej sprawie.

Przede wszystkim sąd, jeśli przedstawione zostaną odpowiednie dowody, może potwierdzić istnienie długu z umowy ustnej i opóźnienie dłużnika w jego spłacie. Po uzyskaniu tytułu wykonawczego pozwoli to wierzycielowi na skierowanie się do komornika i rozpoczęcie procesu egzekucji. 

W efekcie może dojść m.in. do zajęcia części wynagrodzenia dłużnika, środków na jego kontach bankowych czy egzekucji z posiadanych ruchomości i nieruchomości. Warto pamiętać, że jeśli nie ustalono wprost wysokości odsetek za opóźnienie lub ich braku, mogą one zostać naliczone według stopy ustawowej. Ponadto w przypadku, gdy zwłoka dłużnika spowodowała u wierzyciela szkodę, może on żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.

Pożyczka ustna — kto i kiedy powinien z niej skorzystać?

Umowa ustna, czy to pożyczki, czy inna, dotyczy głównie stosunków między osobami bliskimi (rodziną, przyjaciółmi). Wiąże się z nią jednak duże ryzyko, zarówno w sytuacji, gdy jedna ze stron będzie chciała uchylić się od spełnienia zobowiązania, jak i w przypadku, kiedy poszczególne strony inaczej zapamiętają któryś z uzgodnionych warunków.

W związku z tym pożyczka ustna to dobre rozwiązanie jedynie w przypadku drobnych kwot, kiedy to mniej prawdopodobne jest, że zaistnieje jakiś konflikt między wierzycielem a dłużnikiem (stąd też wymóg formy dokumentowej pojawia się w przypadku pożyczek powyżej kwoty 1000 złotych).

Przy pożyczaniu większych sum znacznie lepszym wyjściem jest forma dokumentowa. Nie trzeba tworzyć długich, skomplikowanych, pisemnych umów wykorzystujących język prawniczy. Już krótkie wymienienie i potwierdzenie warunków umowy w e-mailu czy SMS-ie może okazać się na wagę złota. Największe kontrowersje mogą budzić kwestie kwoty pożyczki, a także takich teoretycznie niewymaganych, ale ważnych aspektów, jak oprocentowanie i termin spłaty (a w przypadku pożyczek na czas nieokreślony — okresu wypowiedzenia).

Dzięki temu w razie jakichkolwiek problemów nie będzie trzeba się zastanawiać, jak udowodnić umowę ustną. Często w ten sposób uda się też uniknąć powstawania problemów, jako że strony nie będą musiały polegać na swojej pamięci w razie wątpliwości co do warunków pożyczki, a będą mogły w każdej chwili sprawdzić je, uzyskując dostęp do formy dokumentowej.

Pośrednik kredytowy jest specjalistą, po którego usługi chętnie sięgają zarówno firmy, jak i osoby prywatne. Chociaż w teorii można zaciągać nawet najbardziej złożone zobowiązania finansowe na własną rękę, wiele osób decyduje się na kontakt z ekspertem. Z czego to wynika i co można zyskać, mając do dyspozycji wsparcie dobrego pośrednika kredytowego?

Kim jest pośrednik kredytowy?

Pośrednik kredytowy posiada szeroką wiedzę i praktyczne doświadczenie w zakresie wspomagania procesów zaciągania zobowiązań finansowych. Wspiera kredytobiorcę na każdym etapie, od analizy sytuacji finansowej i wyboru właściwej oferty, po załatwianie wszelkich formalności, w tym przygotowywanie wniosku kredytowego.

Prawo dzieli przedstawicieli tego zawodu na dwie podstawowe kategorie, dla których utworzono osobne rejestry pośredników kredytowych: pośrednicy kredytów hipotecznych i pośrednicy kredytów konsumenckich (np. gotówkowych, samochodowych).

Jak zostać pośrednikiem kredytowym? Nie jest to nadto skomplikowany proces, zwłaszcza w przypadku pośredniczenia w kredytach konsumenckich (w przypadku kredytów hipotecznych pojawia się konieczność zdania egzaminu państwowego). W skrócie wystarczy założyć własną działalność gospodarczą, złożyć do Komisji Nadzoru Finansowego dokumentację potrzebną do wpisania na listę pośredników kredytowych i nawiązać współpracę z wybranymi bankami.

Współpraca banków z pośrednikami kredytowymi — jak przebiega?

Pośrednika kredytowego nie należy mylić z doradcą bankowym, zatrudnionym przez konkretną instytucję i oferującym tylko jej produkty i usługi. Współpraca banków z pośrednikami kredytowymi działa na zasadzie partnerstwa, a nie podległości.

Nie jest niczym niespotykanym, aby jeden pośrednik współpracował z wieloma bankami. W ten sposób jest w stanie zaproponować swoim klientom wiele produktów finansowych i dobierać maksymalnie korzystne oferty.

W przypadku pośredników kredytu hipotecznego oficjalny Rejestr Pośredników Kredytowych KNF-u zawiera informacje o tym, na rzecz jakich firm działa dany ekspert. Dla specjalistów z zakresu kredytów konsumenckich takie dane nie są powszechnie dostępne.

Prowizja pośrednika kredytowego — ile wynosi i kto ją opłaca?

Wynagrodzeniem pośrednika kredytowego za wszystkie wykonane czynności jest prowizja, wypłacana jedynie w przypadku pomyślnego zawarcia umowy kredytowej. W związku z tym ekspert jest zmotywowany, aby znaleźć dla klienta korzystną ofertę i wesprzeć go w jak najszybszym i najskuteczniejszym załatwieniu wszelkich formalności.

Ile zarabia pośrednik kredytowy? W każdym przypadku odpowiedź na to pytanie może wyglądać inaczej. Prowizja pośrednika kredytowego wynosi zazwyczaj kilka procent wartości kredytu. Chociaż może się wydawać, że to dużo, zwłaszcza w przypadku większych, poważniejszych zobowiązań (np. kredytów hipotecznych), w rzeczywistości nie jest to powód do obaw.

Praktyką jest wypłacanie prowizji dla pośrednika nie przez klienta (kredytobiorcę), a bank udzielający kredytu. W związku z tym nie trzeba zaprzątać sobie głowy tą kwestią, martwić się o przedpłaty czy konieczność zaoszczędzenia pieniędzy na skorzystanie z usług specjalisty.

Pośrednik kredytowy a doradca — czym się różnią?

Szukając pomocy w zaciągnięciu kredytu, można natrafić na propozycje wsparcia ze strony specjalistów tytułujących się w różny sposób. Wśród najczęściej spotykanych nazw zawodów można wymienić omawianego w tym materiale pośrednika kredytowego oraz doradcę kredytowego. Chociaż brzmią one podobnie, to pozornie niewielka różnica w nazwie ma duże znaczenie.

Pośrednik kredytowy, jak już wyjaśniono, pobiera swoje wynagrodzenie bezpośrednio od banku, który udziela kredytu. W ramach odchodzenia od określenia „pośrednik”, które może niektórym klientom źle się kojarzyć, jako zamiennik pojawia się obecnie m.in. tytuł eksperta kredytowego. Natomiast doradca kredytowy z zasady czerpie swoje wynagrodzenie od kredytobiorcy i nie może być powiązany z żadną instytucją.

Dlaczego warto skorzystać z usług pośrednika kredytowego?

Wsparcie pośrednika kredytowego może przekładać się na wiele aspektów procesu pozyskiwania kredytu: od czasu jego trwania, po atrakcyjność ustalonych warunków spłaty. Działając na własną rękę, ryzykujemy, że wybierzemy mało korzystną ofertę, nie będziemy w stanie skutecznie negocjować z bankiem lub popełnimy błąd, wypełniając i zbierając wymagane przez potencjalnego kredytodawcę dokumenty.

Musimy także przygotować się na poświęcenie sporej ilości czasu na analizę dostępnych produktów finansowych i załatwianie wszelkich formalności. W przypadku, gdy zdecydujemy się skorzystać z usług specjalisty, przejmie on na siebie m.in. dobór odpowiedniego kredytu, kontakt z bankiem i wypełnianie wniosku kredytowego.

Współpraca z dobrym pośrednikiem kredytowym oznacza więc zarówno oszczędność czasu i nerwów, jak i potencjalnie także pieniędzy, z uwagi na możliwość wynegocjowania przez niego lepszych warunków kredytowania niż ogólnodostępne. To także wysoki poziom bezpieczeństwa transakcji i możliwość zadawania pytań oraz otrzymywania merytorycznych odpowiedzi na każdym etapie pozyskiwania kredytu.

Umowa z pośrednikiem kredytowym — co powinno się w niej znaleźć?

Umowa z pośrednikiem kredytowym może wyglądać inaczej w zależności od potrzeb, celów i oczekiwań klienta. W przypadku bardziej złożonych przedsięwzięć bywa dłuższa i bardziej skomplikowana — wszelkie zapisy ustala się indywidualnie. W najbardziej podstawowej formie będzie obejmować przede wszystkim oznaczenie stron, a także postanowienia odnośnie do zakresu świadczonych usług, wynagrodzenia i przetwarzania danych osobowych.

Inne kluczowe kwestie, które pojawiają się w takich umowach, dotyczą odpowiedzialności stron za niewłaściwe wykonanie lub niewykonanie umowy, ewentualnych reklamacji oraz tego, czy klient ma możliwość zaciągania obowiązań na własną rękę, bez wsparcia pośrednika kredytowego w trakcie obowiązywania porozumienia.

Jak wybrać dobrego pośrednika kredytowego?

Znając już definicję pośrednika kredytowego i zalety korzystania z jego usług, przychodzi pora na wybranie odpowiedniego eksperta. W pierwszej kolejności należy upewnić się, że dana osoba posiada kompetencje w zakresie poszukiwanego typu kredytu (hipotecznego, gotówkowego, konsolidacyjnego lub innego).

Warto także zweryfikować, czy ma się do czynienia z działającym w pełni legalnie podmiotem. Wspomniany już rejestr pośredników kredytowych jest prowadzony przez Komisję Nadzoru Finansowego, zarówno dla pośredników kredytu hipotecznego, jak i konsumenckiego. Trzeba jednak mieć na uwadze, że KNF nie ma uprawnień, aby kontrolować lub nadzorować tę drugą grupę, więc nie należy traktować obecności danego podmiotu na liście jako gwarancję przepisowego i rzetelnego działania.

Dobrym źródłem informacji są natomiast dotychczasowi klienci poszczególnych pośredników. Umieszczone w Internecie recenzje i opinie nie zawsze są wiarygodne, natomiast niekiedy mogą uratować przed błędem, na przykład skorzystaniem z usług mało doświadczonej osoby, zapewniającą niską jakość obsługi klienta.

Unieważnienie umowy kredytu to temat, który zyskał dużą popularność przede wszystkim w związku z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskich w tzw. sprawach frankowych. Może jednak pojawiać się także w wielu innych okolicznościach. Co warto o nim wiedzieć i z jakimi konsekwencjami się wiąże?

Unieważnienie umowy kredytu — definicja 

Unieważnienie umowy kredytu to z definicji nic innego, jak uznanie jej za niezawartą. Nie ma tutaj znaczenia, jak wiele czasu minęło od jej uzgodnienia, i czy strony wykonały już jej postanowienia (np. czy bank przekazał już środki kredytobiorcy, a ten częściowo spłacił dług). Należy traktować umowę tak, jak gdyby nigdy nie miała miejsca.

Nie należy mylić anulowania umowy kredytu z odstąpieniem od niej (do czego kredytobiorca ma prawo w ciągu 14 dni od zawarcia umowy) ani jej wypowiedzeniem (co może mieć miejsce na przykład, gdy dłużnik nie spłaca zobowiązania w terminie). W obu tych przypadkach umowa jest uznawana za legalnie zawartą, natomiast jej zakończenie następuje przed pierwotnie ustalonym terminem.

Kto może unieważnić umowę kredytu?

Odstąpienie czy wypowiedzenie umowy to atrybuty jej stron, natomiast unieważnienie umowy kredytu to działanie o zupełnie innej randze. Może go dokonać jedynie sąd. Z reguły dochodzi do niego na skutek wytoczenia pozwu kredytodawcy (bankowi) przez kredytobiorcę lub kredytobiorców.

Trzeba mieć na uwadze, że tego typu sprawy mogą trwać latami, zanim dojdzie do ich ostatecznego rozstrzygnięcia (łatwiej będzie w sytuacji, gdy już pojawiły się wyroki w podobnych sprawach, którymi sąd mógłby się sugerować — czy to wyroki sądów krajowych, czy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej). Ponadto kwestia samego uznania umowy lub jej części za nieważną jest uznawana za oddzielną od ustalenia zasad rozliczenia stron, co dodatkowo przedłuży cały proces.

Unieważnienie umowy kredytu — kiedy następuje?

Unieważnienie umowy kredytu następuje między innymi w sytuacji, gdy została ona zawarta w sposób niezgodny z prawem, a więc na przykład:

• stroną jest osoba nieposiadająca zdolności do czynności prawnych (niepełnoletnia, ubezwłasnowolniona)
• umowę zawarł tzw. fałszywy pełnomocnik (falsus procurator) i nie została ona potwierdzona przez osobę, w której imieniu działał.

Do unieważnienia umowy kredytu może także dojść z uwagi na zawarcie w niej tzw. klauzul abuzywnych, czyli sprzecznych z obowiązującymi przepisami. To, czy unieważnione zostaną tylko określone przepisy umowy, czy ona cała, zależy od tego, czy zostałaby zaciągnięta, gdyby klauzul abuzywnych w niej nie było. 

Jako przykład klauzul abuzywnych prowadzących do anulowania umowy kredytu można przywołać zapis w umowie kredytu frankowego, stanowiący, iż raty są przeliczane po kursie ustalanym jednostronnie przez bank. Uznano, że takie postanowienia dają zbyt dużą kontrolę nad wysokością raty bankowi, a kredytobiorcy nie pozwalają z góry przewidzieć, jakie kwoty będą od niego wymagane.

Warto wiedzieć, że Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi dostępny za pośrednictwem Internetu rejestr klauzul niedozwolonych. Żeby mogła ona pojawić się na liście, musi najpierw zostać uznana za niedozwoloną prawomocnym wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 

Lektura rejestru może ułatwić ustalenie, czy w danym przypadku anulowanie umowy kredytowej (lub tylko jej części) będzie możliwe, czy niekoniecznie. Tego typu sprawy są jednak na tyle skomplikowane, że najlepiej, aby zajął się nimi profesjonalista (np. radca prawny, adwokat).

Unieważnienie umowy kredytu — skutki 

Anulowanie umowy kredytu przez sąd ma poważne konsekwencje. Umowa jest traktowana tak, jakby nigdy nie została zawarta, co być może brzmi prosto, ale w praktyce niekiedy okazuje się skomplikowanym problemem. Wynika to z faktu, że przez okres, w którym strony uważały umowę za obowiązującą, mogło już dojść do wykonania usług, przekazania produktów czy pieniędzy. Konieczne jest więc rozliczenie stron.

W najprostszym wariancie obie strony wzajemnie zwracają sobie to, co otrzymały, a więc bank zwraca wpłacone mu środki, a kredytobiorca otrzymany kapitał (bez odsetek i prowizji). Sytuacja jednak staje się bardziej skomplikowana w przypadku kredytów hipotecznych, takich jak kredyty frankowe. 

Pojawia się przede wszystkim pytanie, czy nieruchomość nadal jest obciążona hipoteką (wpisaną przecież do księgi wieczystej), skoro umowa, na podstawie której ją ustanowiono, jest nieważna. Hipoteka dalej będzie istniała, dopóki nie zostanie wykreślona z księgi wieczystej, nie zniknie z niej sama, automatycznie. Natomiast wyrok sądu dotyczący unieważnienia umowy daje podstawę do tego, aby tego dokonać. 

Kredytobiorca ma tutaj dwie ścieżki. Może zawnioskować do kredytodawcy o wystawienie tzw. listu mazalnego i dołączyć go do wniosku o wykreślenie hipoteki, bądź (co jest często stosowane, jako że banki mogą zwlekać z wystawieniem takiego listu) poprzeć wniosek bezpośrednio wyrokiem sądu unieważniającym umowę kredytową.

Jak wygląda rozliczenie po unieważnieniu umowy kredytu?

Wiemy już, że anulowanie umowy kredytowej obliguje strony do wzajemnego rozliczenia. Narosły jednak kontrowersje w zakresie tego, jak powinno ono wyglądać — ile powództw musi zostać wytoczonych i kto pierwszy może żądać zwrotu środków.

Wśród najczęściej stosowanych przez sądy rozwiązań można wyróżnić tak zwaną teorię salda i teorię dwóch kondykcji. Zgodnie z teorią salda, rozliczenia powinna dokonać ta ze stron, która uzyskała z tytułu umowy większą korzyść, niezależnie od tego, czy jest to kredytobiorca, czy kredytodawca. Jeśli więc kredyt opiewał na 400 000 złotych, a dłużnik zwrócił już bankowi 650 000 złotych (kapitał, a także odsetki i prowizję), bank musi oddać mu nadwyżkę. Natomiast w sytuacji, gdy dotychczas kredytobiorca więcej otrzymał, niż oddał, to on powinien dopłacić.

Teoria salda nie należała do faworyzowanych przez konsumentów, w związku z czym z zadowoleniem przyjęli oni poparcie przez Sąd Najwyższy drugiego ze wspomnianych rozwiązań, a więc teorii dwóch kondykcji. Zgodnie z nią roszczenie banku o zwrot kapitału i roszczenie konsumenta o zwrot wpłaconej sumy są oddzielne i powinny wiązać się z dwoma niezależnymi powództwami, wytaczanymi po unieważnieniu umowy kredytowej.

Anulowanie umowy kredytu — czy jest opłacalne?

Anulowanie umowy kredytu może być pod wieloma względami korzystne dla kredytobiorcy. W przypadku, gdy następuje z uwagi na zawarte w niej klauzule abuzywne, nie trzeba się nimi i wynikającymi z nich negatywnymi skutkami przejmować, ponieważ nie będą one obowiązywały. Przy okazji rozliczenia z bankiem nie będzie też trzeba uiszczać opłat z tytułu odsetek czy prowizji, a więc summa summarum dysponowanie przez kredytobiorcę środkami banku, nawet przez wiele lat, będzie dla niego bezpłatne.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 czerwca 2023 roku, związanym z kredytami frankowymi, bank po unieważnieniu przez sąd umowy nie może żądać od kredytobiorcy wynagrodzenia za okres, w którym klient rozporządzał jego kapitałem. Jako że kredytodawca zawarł w umowie klauzule abuzywne, wykluczono, aby mógł się on wzbogacić na takim zobowiązaniu. Jednocześnie TSUE nie zamknął drogi do wysuwania tego typu żądań przez konsumentów, czyli strony poszkodowane.

Unieważnienie umowy kredytu — podsumowanie

Unieważnienie umowy kredytu nie jest tak często spotykanym zdarzeniem, jak na przykład jej wypowiedzenie, ale niekiedy okazuje się nieuniknione. Warto wiedzieć, na czym polega i czym skutkuje, aby w razie potrzeby móc dochodzić swoich racji. Trzeba pamiętać, że konsument w relacji z bankiem jest na naturalnie słabszej pozycji i ma ograniczone możliwości negocjacji zapisów umowy. W związku z tym podlega silnej ochronie przed nadużyciami.

Fakt, że obie strony zgodziły się na dane postanowienia, nie musi wcale oznaczać, że są one wiążące. Wszelkie umowy kredytowe muszą być zgodne z normami bezwzględnie obowiązującymi, a więc między innymi nie mogą zawierać klauzul abuzywnych i muszą być zgodne z zasadami współżycia społecznego. Anulowanie umowy kredytowej nie należy z reguły do szybkich procesów, natomiast ostatecznie pozwala kredytobiorcy uzyskać korzystny rezultat.

Kredyt na remont to bezpieczny i pewny sposób na pozyskanie dodatkowych środków na odświeżenie lub odnowienie nieruchomości. Może występować pod różnymi postaciami, dzięki czemu znajdą coś dla siebie zarówno osoby planujące dużą inwestycję, jak i niewielkie poprawki. Jednak jakie warunki trzeba spełnić, aby go otrzymać i co zrobić, żeby nie przepłacić?

Kredyt na remont — czym jest?

Kredyt na remont domu lub mieszkania może oznaczać, w zależności od kontekstu, zobowiązanie celowe, udzielone na konkretny typ wydatków, bądź uniwersalny kredyt konsumpcyjny, który można wykorzystać w dowolny sposób, w tym na sfinansowanie remontu (części nieruchomości lub jej całości). Zarówno pierwszy, jak i drugi z wymienionych produktów finansowych można znaleźć w wielu polskich bankach. Różnorodne są jednak warunki spłaty, a także wymagania stawiane kredytobiorcom.

Czy można wziąć kredyt hipoteczny na remont?

Pytanie, czy można wziąć kredyt hipoteczny na remont, pojawia się stosunkowo często. Ten produkt finansowy kojarzy się przede wszystkim z zakupem nieruchomości (z rynku wtórnego lub pierwotnego), ewentualnie jej budową. W rzeczywistości jednak z reguły będzie też możliwość wykorzystania go do odnowienia (z zewnątrz lub wewnątrz) już istniejącego budynku.

Taki kredyt na remont mieszkania działa na tej samej zasadzie, co inne kredyty hipoteczne. Można więc zaciągnąć go na stosunkowo długi okres, na korzystniejszych względem kredytu gotówkowego zasadach. Wymaga jednak zabezpieczenia w postaci hipoteki na remontowanej nieruchomości.

Kredyt na remont — na co można go przeznaczyć?

Kredyt gotówkowy na remont zazwyczaj nie jest zobowiązaniem celowym, a klasycznym kredytem konsumpcyjnym. Bank nie będzie więc prosił o przedstawienie faktur ani rachunków wskazujących, w jaki sposób wykorzystano przyznane środki. Można część pieniędzy wydać na przykład na materiały i ekipę budowlaną, a część na zupełnie inne cele. Wszystko zależy od preferencji kredytobiorcy.

Znacznie mniej elastycznym rozwiązaniem jest kredyt hipoteczny. W jego przypadku kredytobiorca ma obowiązek wykorzystać środki jedynie na sposoby wskazane w umowie kredytowej. Może to oznaczać m.in. odmalowanie ścian, położenie nowych podłóg, wymianę drzwi i stolarki okiennej, zakup mebli i AGD do zabudowy, a także bardziej złożone prace budowlane. 

Dostępnych opcji jest wiele, zarówno, jeśli w ramach kredytu na remont planuje się niewielkie zmiany, jak i szeroko zakrojoną inwestycję. W razie wątpliwości w zakresie tego, czy dany wydatek będzie postrzegany jako remontowy, warto skonsultować się bezpośrednio z instytucją, która ma udzielić kredytu.

Kto może otrzymać kredyt na remont?

Wydaje się logicznym, że osoba chcąca wyremontować nieruchomość przy pomocy kredytu jest jego właścicielem, ale w rzeczywistości przytrafiają się także inne przypadki. Na przykład chęć odnowienia domu rodzinnego, którego aktualnie nie jest się jeszcze właścicielem, ale przewiduje się to w przyszłości.

W takich sytuacjach pojawia się kluczowe pytanie, kto może otrzymać środki na taki cel. Warto wiedzieć, że hipoteczny kredyt na remont domu lub mieszkania może być zaciągnięty jedynie przez właściciela danej nieruchomości. Jeśli chce się wyremontować nieswoją nieruchomość (przykładowo należącą do członków rodziny lub drugiej połówki), można rozważyć na przykład kredyt gotówkowy.

Jaki kredyt na remont domu lub mieszkania?

To, jaki kredyt na remont mieszkania bądź domu będzie odpowiedni, zależy przede wszystkim od okoliczności. Kredyt gotówkowy na remont jest najczęściej wybierany, gdy mowa o relatywnie niewielkiej inwestycji. Chcąc sfinansować niewielkie poprawki, w tym odświeżenie nieruchomości, na przykład odmalowanie ścian, wysoka maksymalna kwota kredytu nie będzie potrzebna, natomiast znaczenie będzie miał czas. 

Kredyty gotówkowe wiążą się często z uproszczonym procesem wnioskowania (w tym możliwością złożenia wniosku przez Internet), w szczególności dla obecnych klientów danej instytucji. Taki kredyt na remont będzie szybki i wygodny — jednak nie zawsze idealny.

Zaciągnięcie kredytu hipotecznego na remont jest bardziej czasochłonne. Wymaga większej ilości dokumentów, a czas oczekiwania na decyzję bywa dłuższy. Jednocześnie te produkty finansowe charakteryzują się możliwością uzyskania nawet bardzo dużej kwoty i rozłożenia spłaty na okres do kilkudziesięciu lat, a oprocentowanie jest wyraźnie niższe niż w przypadku kredytu gotówkowego. Po tego typu zobowiązanie najlepiej sięgnąć, gdy chce się sfinansować sporą inwestycję, np. remont generalny nieruchomości. 

Kredyt na remont domu — warunki

Podstawowe warunki kredytu na remont mieszkania są podobne zarówno dla kredytu gotówkowego, jak i hipotecznego, przy czym w przypadku tego drugiego mogą być bardziej rygorystyczne. Przede wszystkim konieczne jest posiadanie odpowiednio wysokiej zdolności kredytowej, czyli zdolności do terminowej spłaty całości zadłużenia (w uproszczeniu, im większa kwota kredytu, tym wyższa będzie wymagana zdolność).

Na zdolność kredytową wpływają takie aspekty, jak wysokość dochodów i ich źródło (preferowanym przez banki rozwiązaniem jest umowa o pracę na czas nieokreślony, ale akceptowane są także inne), koszty utrzymania oraz bieżące zobowiązania (bankowe i pozabankowe). Poszczególne instytucje obliczają ją na nieco inne sposoby, w związku z czym ta sama osoba w oczach jednej z nich może mieć wyższą zdolność, a dla drugiej — niższą. 

Kolejnym ważnym aspektem w kontekście wnioskowania o kredyt na remont domu jest historia kredytowa. Bank zweryfikuje, czy potencjalny kredytobiorca dotychczas spłacał swoje zobowiązania w terminie, posiłkując się informacjami przechowywanymi przez Biuro Informacji Kredytowej (BIK) oraz inne działające w Polsce biura informacji gospodarczej i listy dłużników. Ewentualne opóźnienia utrudnią uzyskanie pozytywnej decyzji kredytowej, aczkolwiek ważne jest także, kiedy miały miejsce i jak długo trwały.

Dla hipotecznego kredytu na remont domu warunki mogą obejmować dodatkowo konieczność wniesienia wkładu własnego w wysokości kilkunastu lub kilkudziesięciu procent wartości inwestycji, podobnie, jak w przypadku kredytów na budowę lub zakup nieruchomości.

Kredyt na remont — jakie dokumenty przygotować?

Kredyt na remont wiąże się z szeregiem formalności, podobnie, jak każde inne zobowiązanie finansowe. Należy do nich konieczność przygotowania i przekazania bankowi szeregu dokumentów, które pozwolą instytucji zweryfikować wiarygodność i wypłacalność potencjalnego kredytobiorcy.

W przypadku chęci zaciągnięcia kredytu gotówkowego na remont, z reguły będzie trzeba przygotować przede wszystkim:

• dowód tożsamości
• prawidłowo uzupełniony wniosek kredytowy
• dokumenty potwierdzające sytuację finansową wnioskodawcy (np. zaświadczenie o dochodach od pracodawcy, dokument zaświadczający o prawie do emerytury lub renty, wyciąg z konta bankowego, dokumenty księgowe prowadzonej działalności gospodarczej).

Hipoteczny kredyt na remont budynku jest bardziej skomplikowany. Poza wymienioną powyżej dokumentacją można także spodziewać się konieczności dostarczenia wyceny nieruchomości wyznaczonej do remontu, numeru jej księgi wieczystej, a także kosztorysu planowanych prac.

Warto jednak pamiętać, że każdy bank może mieć nieco inne wymagania w zakresie tego, jakich dokładnie dokumentów wymaga, kto może je wystawić (w przypadku np. wyceny nieruchomości) i jak długo będą one ważne.

Gdzie wziąć kredyt na remont?

Kredyt na remont mieszkania lub domu, czy to w formie kredytu hipotecznego, czy konsumenckiego, można znaleźć w większości banków. Jednak nie wszystkie oferty są równie korzystne. Przyszli kredytobiorcy zastanawiają się więc przede wszystkim, gdzie wziąć kredyt na remont, aby nie przepłacić.

Odpowiedź będzie zawsze zależała od indywidualnych okoliczności oraz bieżącej sytuacji na rynku kredytowym. Poszczególni klienci różnią się m.in. wymaganiami co do kwoty kredytu, zdolnością kredytową i możliwościami finansowymi. Ponadto oferty banków regularnie się zmieniają, w związku z czym tani kredyt na remont mieszkania raz może być dostępny w jednym z nich, a za pewien czas w innym.

Rozwiązaniem tego problemu jest porównanie kredytów na remont oferowanych w danej chwili przez eksperta, po wcześniejszej analizie sytuacji, w której znajduje się kredytobiorca. Takie rozwiązanie nie tylko pozwala oszczędzić czas i nerwy, ale potencjalnie także pieniądze. W przypadku kredytów na duże kwoty nawet minimalna różnica w warunkach finansowania (marży banku, prowizji) może znacząco przełożyć się na ostateczny koszt zobowiązania.

Kredyt 50 tys. na remont — czy można go uzyskać?

Banki udzielające kredytów na remont mogą w różny sposób ustalać minimalną i maksymalną kwotę zobowiązania. W przypadku kredytów gotówkowych są one zwykle niższe, pozwalając uzyskać kwotę od kilkuset złotych do kilkudziesięciu tysięcy złotych. 

Jeśli zaś chodzi o kredyty hipoteczne, maksymalna kwota finansowania nierzadko sięga nawet kilkuset tysięcy złotych. Minimalna może zaś rozpoczynać się od kilkudziesięciu tysięcy złotych. W praktyce wszystko to oznacza, że kredyt 50 tys. na remont może być zarówno kredytem gotówkowym, jak i hipotecznym, w zależności od preferencji kredytobiorcy, aktualnych ofert banków oraz posiadanej zdolności kredytowej.

Kredyt 100 tys. na remont domu — czy to wystarczająca kwota?

Często można spotkać się z pytaniami, ile najlepiej wziąć kredytu na remont. Czy 100 tys. kredytu na remont domu to wystarczająca kwota, czy lepiej wnioskować o więcej środków? Trudno o właściwą odpowiedź, ponieważ każda sytuacja jest inna. Zarówno, jeśli chodzi o obecny i pożądany stan nieruchomości, jak i sytuację finansową potencjalnego kredytobiorcy.

Przed podjęciem jakichkolwiek wiążących decyzji warto poważnie się zastanowić, jakie rezultaty chce się osiągnąć. Trzeba także przeanalizować swoją sytuację finansową i ustalić, na jaką maksymalnie ratę można byłoby sobie pozwolić. Nie obejdzie się także bez kosztorysu, na podstawie którego będzie można wstępnie ustalić, jaka kwota będzie potrzebna do realizacji założonych planów.

Jednocześnie należy być świadomym faktu, że remonty, zwłaszcza te bardziej złożone, mają tendencję do przekraczania założonego budżetu. Może się okazać, że ostatecznie potrzebne będzie więcej materiałów, niż przypuszczano lub konieczne będzie dokonanie napraw wcześniej niedostrzeganych usterek. W związku z tym w miarę możliwości kredyt na remont powinien uwzględniać pewien wentyl bezpieczeństwa, tak, aby poradzić sobie z nieplanowanymi wydatkami.

Kredyt 150 tys. na remont domu — jak go otrzymać krok po kroku?

Pierwszym krokiem do korzystnego kredytu na remont jest zawsze analiza dostępnych ofert i wybranie tej, która najlepiej odpowiada okolicznościom. Następnie warto negocjować z bankiem w celu uzyskania optymalnych warunków finansowania.

Kredyt 150 tys. na remont domu będzie z reguły kredytem hipotecznym, co przekłada się na ilość związanych z nim formalności i sposób, w jaki można o niego wnioskować. Poszczególne banki mogą mieć inne procedury w tym zakresie, natomiast, ogółem mówiąc, obecnie coraz więcej spraw (na przykład złożenie wniosku) można załatwić zdalnie.

Warto w procesie gromadzenia niezbędnych dokumentów i wypełniania wniosku kredytowego korzystać z pomocy doświadczonego doradcy, tak, aby nie popełnić błędów, które wydłużą cały proces lub doprowadzą do wydania negatywnej decyzji kredytowej.

Ile kosztuje kredyt na remont?

Na ostateczny koszt kredytu na remont domu bądź mieszkania składa się wiele czynników. Wyliczając go, trzeba wziąć pod uwagę zarówno kwotę zobowiązania, jak i okres jego spłaty. Dłuższy okres kredytowania oznacza niższą ratę, co jest szczególnie pomocne przy dużych inwestycjach, ale też wyższe odsetki.

Duże znaczenie ma także wysokość oprocentowania, w tym marży banku, która jest zależna od woli kredytodawcy i podlega negocjacjom. Oprócz tego instytucja finansowa może także naliczać prowizję za udzielenie kredytu (chociaż nie ma obowiązku tego robić, więc zdarzają się oferty kredytu na remont bez prowizji). Inne, mniej znaczące, chociaż wciąż warte uwagi opłaty, które mogą wiązać się z kredytem remontowym, obejmują koszty sporządzenia wyceny nieruchomości i kosztorysu remontu, ubezpieczenia oraz rozpatrzenia wniosku.

Kalkulator kredytu na remont mieszkania pomoże w szybkim obliczeniu orientacyjnego kosztu kredytu i wysokości rat. Tego typu narzędzia są dostępne bezpłatnie w Internecie, w tym na stronach internetowych banków. Korzystanie z nich jest niezwykle proste. Wystarczy wprowadzić w wybrany kalkulator kredytu na remont wszystkie parametry oferty, takie jak okres spłaty, kwota, oprocentowanie i prowizja, a wynik zostanie natychmiast obliczony i wyświetlony. 

Trzeba jednak pamiętać, że otrzymane rezultaty mają charakter orientacyjny, jako że ogólnodostępne kalkulatory kredytu na remont mieszkania nie są w stanie uwzględnić wszystkich indywidualnych czynników rzutujących na koszt zobowiązania. Chcąc uzyskać bardziej precyzyjne informacje, warto zwrócić się po pomoc do specjalisty.

Jak spłacić kredyt remontowy?

Spłata kredytu na remont mieszkania odbywa się z zasady w miesięcznych ratach odsetkowo-kapitałowych: równych lub malejących, w zależności od oferty danego banku i wyboru kredytobiorcy. Ważne jest, aby, decydując się na takie rozwiązanie, ustalić ratę na odpowiednim poziomie, tak, aby nie stanowiła zbyt dużego wyzwania dla domowego budżetu.

W razie, gdyby po pewnym czasie od zaciągnięcia kredytu na remont mieszkania warunki spłaty okazały się zbyt wymagające (np. z uwagi na chorobę lub rosnące koszty utrzymania), jest kilka rozwiązań, które warto rozważyć. Pierwsze z nich to restrukturyzacja zadłużenia, na przykład poprzez wydłużenie okresu spłaty. W ten sposób uda się obniżyć wysokość miesięcznych rat, a co za tym idzie, ułatwić ich terminowe regulowanie.

Inną popularną opcją jest konsolidacja, z której można skorzystać, jeśli oprócz kredytu na remont posiada się także inne zobowiązania. Pozwala ona połączyć wiele kredytów tego samego lub różnego typu w jedną całość, aby zarówno zmniejszyć ilość spłacanych zobowiązań, jak i wysokość rat.

Kredyt na remont — wady i zalety

Jak każde zobowiązanie finansowe, kredyt na remont budynku ma swoje wady i zalety. W przypadku, gdy mowa o kredycie hipotecznym, można cieszyć się długim maksymalnym okresem spłaty i wysoką kwotą kredytowania, ale trzeba mieć na uwadze zabezpieczenie w postaci tytułowej hipoteki, a także szereg formalności do dopełnienia. 

Natomiast kredyt gotówkowy na remont jest mniej złożonym produktem finansowym, ale wiąże się z reguły z wyższym oprocentowaniem i krótszym okresem kredytowania.Każdy musi więc zastanowić się, jaki kredyt na remont domu lub mieszkania będzie najlepszy w jego przypadku, a następnie dobrać odpowiednią ofertę. Nie warto jednak działać w pełni samodzielnie, zwłaszcza jeśli chce się uzyskać sporą kwotę. Korzystając ze wsparcia specjalisty, nie trzeba martwić się o popełnienie błędu z powodu braku niezbędnej wiedzy i doświadczenia.

Zawieszenie spłaty kredytu to jedna z opcji dostępnych dla kredytobiorców, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej i chcieliby skorzystać z przerwy w spłacie swoich zobowiązań. Bez ryzyka, że bank rozpocznie proces windykacji. Jednak czy rzeczywiście warto z niej skorzystać?

Czy zawieszenie kredytu jest możliwe?

W związku z pandemią koronawirusa, zawieszenie spłaty kredytu, czyli tak zwane wakacje kredytowe, przestało leżeć wyłącznie w gestii banków, a stało się sankcjonowane przez państwo. Wprowadzone w tamtym czasie rozwiązania już nie obowiązują, natomiast na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom pojawiły się kolejne możliwości w zakresie zawieszania spłaty zobowiązań hipotecznych.

Czy można zawiesić spłatę kredytu gotówkowego, czy taka opcja jest ograniczona tylko do kredytów mieszkaniowych? Zależne jest to od zasad przyjętych przez dany bank. Poszczególne instytucje mogą różnić się w zakresie tego, na jak długo i na jakich zasadach pozwalają zawiesić kredyt, nie licząc wspomnianych ustawowych wakacji kredytowych.

Zawieszenie spłaty kredytu — kto może skorzystać?

Zawieszenie spłaty kredytu hipotecznego w ramach państwowych regulacji jest dostępne dla kredytobiorców, którzy przed 1 lipca 2022 roku zaciągnęli kredyt mieszkaniowy na własne potrzeby. Musi to być kredyt w walucie polskiej.

W przypadku, gdy zawieszenie kredytu jest oferowane z inicjatywy banku, może on wprowadzić dodatkowe wymagania. Na przykład zarezerwować tę usługę jedynie dla klientów, którzy dotychczas spłacali wszelkie swoje zobowiązania w terminie. Pojawiają się także limity odnośnie do tego, ile razy w roku lub w trakcie okresu kredytowania można skorzystać z wakacji kredytowych.

Prośba o zawieszenie spłaty kredytu — jaką powinna mieć formę?

Podstawową formą, w jakiej można skierować do banku prośbę o zawieszenie spłaty kredytu, jest forma pisemna. To, czy akceptowane będą również inne rozwiązania, leży w gestii danego banku. 

Często można spotkać się z możliwością złożenia wniosku również zdalnie, czy to za pośrednictwem serwisu transakcyjnego, czy na przykład mailowo. Dzięki temu kredytobiorca ma możliwość zawieszenia kredytu bez wychodzenia z domu i uciążliwych formalności.

Jak zawiesić spłatę kredytu gotówkowego? Instrukcja krok po kroku

Proces wnioskowania o zawieszenie spłaty kredytu gotówkowego, hipotecznego lub dowolnego innego nie należy do skomplikowanych. W pierwszej kolejności trzeba sprawdzić, w jaki sposób i na jakich zasadach takie rozwiązania oferuje bank, w którym spłaca się zobowiązanie.

Następnie wystarczy z reguły wypełnić wniosek i wysłać go do placówki. Po pozytywnym rozpatrzeniu w wybranym miesiącu lub miesiącach nie trzeba będzie spłacać całości, lub części raty. W razie jakichkolwiek problemów zawsze można poprosić o pomoc doświadczonego doradcę.

Wzór wniosku o zawieszenie spłaty kredytu

W przypadku wielu instytucji prośba do banku o zawieszenie spłaty kredytu ma wysoce sformalizowany charakter, jako że nie jest to już niszowe rozwiązanie, a coś, co interesuje wielu kredytobiorców. W związku z tym banki często oferują gotowe wzory wniosku o zwieszenie spłaty kredytu, które wystarczy tylko odpowiednio wypełnić i przekazać kredytodawcy, czy to za pośrednictwem Internetu, czy placówki danej instytucji.

W takim wzorze znajdą się z reguły przede wszystkim informacje o kredytobiorcy i kredytodawcy, a także zobowiązaniu, którego spłata ma zostać zawieszona. Jeśli okres wakacji kredytowych nie jest z góry określony, a pozostawiono tu dłużnikowi pewną dowolność (np. w zakresie od 1 do 3 miesięcy), jego wybór powinien zostać wyraźnie zasygnalizowany.

W przypadku wnioskowania o ustawowe zawieszenie kredytu hipotecznego dostępny jest także wzór przygotowany przez Rzecznika Finansowego. Z uwagi na specyfikę tego rozwiązania, może być konieczne złożenie oświadczenia, że wniosek dotyczy umowy zawartej w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych (a nie np. zakupu mieszkania inwestycyjnego pod wynajem).

Zawieszenie spłaty kredytu — wady i zalety

To, czy można i jak zawiesić spłatę kredytu gotówkowego lub hipotecznego to jedno, ale pozostaje jeszcze pytanie, czy warto to zrobić. Żeby na nie odpowiedzieć, trzeba wziąć pod uwagę wszystkie indywidualne okoliczności. Znaczenie ma między innymi to, czy zawieszenie kredytu obejmuje całą ratę, czyli zarówno część kapitałową, jak i odsetkową, czy tylko tę pierwszą. 

Istotne jest także, jak zmieni się okres spłaty. Skorzystanie z możliwości zawieszenia spłaty kredytu spowoduje wydłużenie okresu kredytowania o pominięte raty lub zwiększenie wysokości rat przy zachowaniu pierwotnego okresu spłaty. 

To, na jakich dokładnie zasadach udzielono wakacji kredytowych, wpłynie na to, o ile zwiększą one całkowity koszt kredytu. Środki, które normalnie trzeba byłoby przeznaczyć na ratę zobowiązania, można wykorzystać na dowolny sposób. Niektórzy kredytobiorcy decydują się na nadpłacenie za ich pomocą kapitału kredytu, co przełoży się na wysokość naliczanych odsetek.

W zamian za potencjalnie wyższy koszt zobowiązania dłużnik może dzięki zawieszeniu kredytu uporządkować swoją sytuację finansową i uniknąć opóźnień w spłacie, na które bank nie wyraził zgody. Przy wakacjach kredytowych nie trzeba martwić się o odsetki za opóźnienie czy telefony od firmy windykacyjnej. Warto więc wiedzieć, że taka opcja istnieje, nawet jeśli ostatecznie nie przyjdzie z niej skorzystać!